“Omurgasızlar serisinin parçaları ayıplarımızın minik birer anıtlarıdır. Bu anıtlar uçsuz bucaksız toplumların insan parçacıklarından beslenir. Bizi iğreti eden omurgasız canlılar, rahatsız edici yönlerimizin karakterleridir. Bu karakterler de zorbalıklardan, katliamlardan, istismarlardan, sınıfsal ayrımlardan, kibirlerden ve aç gözlülüklerden beslenir. Kısaca bu küçük anıtlar açık alnımızı değil, kalbimizin karanlığını onurlandırmanın peşindedir.

Evrensel bir güzel arayışının peşindeki toplumlar, ellerindeki güzeli tüketip, arkalarında güzel bir harabe bıraktılar. Bu harabe insanlığın özeti. “Medeniyetin Güzelleri” ise, yok edilenle yok edeni, güzel ile çirkini bir çerçevede birleştirme çabası."

2018 Yılında “Güzellikler İçin Savaştı Medeniyetin Güzelleri” isimli seride yer alan “Kadın Heykelcikleri” parçaları, Paleolitik Çağ ile oluşmaya başlayan kadın imajını yeniden ele alıyor. Sanatçı serginin giriş yazısı olan ana metinden bir parçayı yukarıda paylaşarak serinin oluşma sebebini anlatıyor. “Güzellikler İçin Savaştı Medeniyetin Güzelleri” isimli sergiden derlenen bu seçki, kadın temsili üzerinden yapılan çalışmaları seçerek sergiyi oluşturuyor. Bu seçkinin oluşum sebebi ise ilkel ve kaba bir yontma üslubuyla yapılmış, oldukça gösterişli ve özensiz boyanmış heykeller, günümüz toplumunun kadın imgesini yeniden nasıl ele aldığını eleştiriyor. Bir dönemin bereketi aynı zamanda doğumu temsil eden tanrıça figürinleri, bugün kendi evlatları tarafından nasıl değersizleştirildiğini anlatıyor. Bu evlatları temsil eden, gübre kurtları, meyve ve et kurtları, annenin antik cağlardan günümüze temsillerini yok etmeye çalışıyor.

Sanatçı, arsız ve şımarık evlatlarının zorbalıklarına maruz kalan Venüsleri, günümüz insanın kibirli, bencil ve çıkarcı tutumlarına maruz kalırken, aynı zamanda bir “anne” olan Venüslerin, toplumun bu tutumunda kendi yetiştirme şekillerinin de bir payının olup olmadığını soruyor…

Hüseyin Arıcı